کرفس کوهی یا کروز گیاهی متعلق به خانواده چتریان بوده که با نام علمی Kelussia odoratissima  نیز شناخته می شود. کرفس کوهی چند ساله و بومی ایران است که به خاطر برگ ها و گل های معطرش که در مصارف آشپزی و دارویی استفاده می شود مورد توجه قرار گرفته است.

زمان کاشت

بذور کرفس کوهی برای رویش نیاز به دوره سرمایی دارند پس برای کاشت در فصل پاییز اقدام کرده تا پس از گذراندن دوره سرمایی در زمستان، در بهار جوانه زده و رشد کنند.

محل کاشت

خاک: خاکی با زهکشی خوب و حاصل خیز با محدوده 6.0 PH تا 7.5 انتخاب کنید. این گیاه آفتاب جزئی را به کامل ترجیح می دهد، اما در آب و هوای گرمتر می تواند مقداری سایه را تحمل کند.

فاصله: بذرها را به عمق 2.5 سانتی متری و با فاصله  30-45سانتی متر از یک دیگر در ردیف هایی که 20-90  سانتی متر از هم فاصله دارند بکارید.

مراحل کاشت

آماده سازی بستر کشت: خاک را تا عمق وجین کنید  و هر گونه علف های هرز یا سنگ را بردارید.

برای بهبود حاصلخیزی خاک و زهکشی آن را در کمپوست یا کود دامی که به خوبی پوسیده شده است مخلوط کنید.

بذرها را به طور مساوی روی بستر آماده شده پخش کنید و به آرامی خاک را شیار ایجاد کنید تا روی آنها بپوشاند.

آبیاری: بذور را به آرامی آبیاری کنید تا مطمئن شوید که خاک به طور مداوم مرطوب است اما غرقاب نکنید.

نگهداری:

مالچ پاشی: یک لایه 2 تا 7 سانتی  از مالچ ارگانیک را در اطراف گیاهان اضافه کنید تا به حفظ رطوبت خاک، سرکوب علف های هرز و تنظیم دمای خاک کمک کند.

آبیاری: خاک را در ابتدای فصل رشد به طور مداوم مرطوب نگه دارید. پس از استقرار، گیاه نسبتاً به خشکی متحمل می شود اما از آبیاری منظم در دوره های خشک غافل نشوید.

کوددهی: از کود دهی سنگین خودداری کنید. استفاده سبک از کود متعادل در اوایل بهار معمولاً کافی است.