معرفی گل میمون :

گل میمون Snapdragon با نام علمی Antirrhinum majus از خانواده Scarofulariaceae گیاهی یکساله و گاهی چندساله که  بومی منطقه مدیترانه (از شمال آفریقا در مراکش تا اروپا به پرتغال و جنوب فرانسه و ترکیه و سوریه) است. دلیل نام گذاری این گل بنام گل میمون، به شکل خاص این گل برمی‌گردد. گل میمون دارای ساقه‌های باریک وبرگ‌های نازک و به رنگ سبز روشن است، بر سر آنها خوشه‌هایی از گل‌های لوله‌ای شکل قرار گرفته که گل‌های مخملی و نرم در تابستان تقریبا به هر رنگی به جز آبی یافت می‌شوند. به رنگهای سفید، قرمز، صورتی، ارغوانی، نارنجی، بنفش و زرد که به صورت ابلق و لکه دار  یافت می شود که گاهی در یک گل دورنگ با هم وجود دارند. گل میمون به دلیل تنوع رنگ گل های آن، در شمار گل های محبوب برای کاشت و نگهداری در باغ ها، باغچه ها، پاسیو، گلدان ها و جعبه های گل قرار دارد. به طور کلی از فرم‌های بلند گیاه گل میمونی به عنوان یک گل شاخه بریده و از فرم‌های کوتاه آن برای کاشت در حاشیه باغچه‌ها استفاده می شود.

 آبیاری :

گل میمون برای رشد مناسب و ایده آل به آبیاری منظم و متوسطی نیاز دارد به همین منظور بایستی زمانی که سطح خاک تا حدودی خشک شد نسبت به آبیاری خاک اقدام گردد . آبیاری بیش از حد و همینطور خیس شدن برگ ها در طی آبیاری منجر به افزایش احتمال بیماری های قارچی و همینطور عدم استحکام ساقه ها و در نهایت کاهش گلدهی می شود.

 نور : 

 گل میمون برای رشد تیده آل و تولید گل های با کیفیت به آفتاب کامل و مستقیم (حداقل 8-6 ساعت در روز) نیاز دارد . یکی از دلایل کاهش گلدهی و افزایش خطر شیوع بیماریهای قارچی کمبود نور می باشد. ولی بایستی این نکته در نظر گرفته شود که با افزایش دما و نور مستقیم نیز گلدهی کاهش می یابد بنابراین گل میمون در مناطقی که تابستانهای خنکی دارند بهترین گلدهی را نشان می‌دهد.

  دما : 

 بهترین دما برای رشد و نمو و گلدهی گل میمون دمای حدود 21 درجه سانتی گراد است. گل میمون آب و هوای نسبتا خنک را دوست دارد و قادر است  آب و هوای سرد تا دمای 1- درجه را تحمل کند و از بین نرود. جهت گلدهی بهتر بایستی دمای شبانه در حدود 10-5 درجه سانتیگراد تامین گردد. لازم به ذکر است که با شروع فصل تابستان و گرم تر شدن دما  (حدود 26 تا 32 درجه سانتی گراد) از گلدهی گل میمون کاسته می شود.

  خاک :

 بهترین بستر خاک جهت رشد و گلدهی گل میمون، خاکهایی است که مواد ارگانیک همانند خاک برگ و کود پوسیده دامی داشته  ودارای زهکش خوبی هستند.گل میمون جز گیاهانی است که به کود دهی زیاد نیاز ندارد و در صورتی که کود با غلظت بالا دریافت کنند، دچار زردی برگ، کوتاهی ساقه ها و کاهش گلدهی می شود.

  تکثیر :

 گل میمون از طریق کاشت بذر به صورت مستقیم و غیر مستقیم تکثیر می شود.

در روش کاشت مستقیم، میتوان بذر را در بهار مستقیما روی بستر خاک مناسب به فاصله 30 تا 50 سانتی متری از همدیگر کاشت و روی آن لایه نازکی از خاک ریخت سپس با استفاده از آبپاش جهت جلوگیری از جابجایی بذر، اقدام به آبیاری کرد. بعد از گذشت تقریبا ۱۰ الی ۲۰ روز بذرها جوانه میزنند . تا جوانه زدن بذر ها بایستی بستر همواره مرطوب باشد. اما بعد از جوانه زنی و سبز شدن گیاه باید آبیاری اندکی کم شود تا از پوسیدگی ریشه و ساقه جلوگیری شود. 

در روش کاشت غیر مستقیم یا نشا، بذر گل میمون در فصل پاییز در ترکیب خاکی که نصف ماسه و نصف پیت ماس یا خاک برگ است در گلخانه کاشته میشود. در این روش نیز بذرها بعد از  حدود 20-10روز سبز می شوند . بعد از اینکه نشاء ها به اندازه کافی رشد کردند، در گلدانهای کوچک کاشته شده و در فصل بهار به باغچه یا محل اصلی انتقال داده می شود. در این روش گلها زودرس هستند و گلدهی آنها زودتر اتفاق می افتد.

  بیماریها و آفات :

 مهمترین آفات و بیماری های گل میمون می توان به شته، تریپس، زنگ، کپک خاکستری، لکه برگی قارچی، سفیدک دروغین و پوسیدگی ریشه اشاره کرد که در صورت مشاهده علائم میتوان با استفاده از سموم مربوطه نسبت به سمپاشی اقدام کرد.