معرفی گل استاتیس (لیمونیوم) :

گل استاتیس sea lavender با نام علمی Limonium sinuatum (L.) Mill از خانواده Plumbaginaceae گیاهی است یکساله که بومی نواحی مدیترانه ‎ای و مصر می‎باشد. این گیاه به‎ صورت طبیعی (خودروی) در ایران نمی‎روید، اما به ‎عنوان گیاه زینتی در برخی مناطق کشور کاشته می‎شود.

گل استاتیس به دلیل داشتن جام گل متنوع و رنگارنگ محبوبیت خاصی در میان پرورش دهندگان گل و گیاه دارد. دارای گل‌های بنفش مایل به آبی، صورتی و سفید و زرد و ارغوانی می باشد که در صورت برداشت ساقه های گل‎دار، ساقه های جدیدی تولید و گلدهی بادوامی خواهد داشت. جام گل کاغذی آن، حتی پس از خشک شدن نیز فرم زیبا و رنگ خود را حفظ می‎کند و علاقمندان زیادی شاخه های آن را ب ‎عنوان گل خشک در منازل و یا در تاج گل استفاده می‎کنند. داشتن رنگ های متنوع و برگ‎های زیبا، به ‎صورت پوششی و یا مخلوط با سایر گیاهان زینتی زیبایی خاصی دارد.

پرورش این گیاه به ‎دلیل تکثیر آسان و مقاومت در برابر آفات و بیماری ها کار چندان سختی نیست و پرورش ‎دهندگان مبتدی و غیر متخصص نیز به آسانی می‎توانند با کاشت آن در باغچه ها و بالکن های آفتاب‎گیر لذت ببرند.

در صورتی که به عنوان گل شاخه بریده کاشته شود بهترین زمان برای برداشت گل به عنوان شاخه بریده زمانی است که کاسبرگ ها باز شده و رنگ گل ها ظاهر شده است.

 آبیاری :

گل استاتیس نیاز آبی پایین دارد و در مناطق دارای بارندگی کم و یا با آبیاری کم نیز قابل کشت است. از آبیاری بیش از حد و ایجاد حالت غرقابی خودداری شود چرا که ممکن است موجب شیوع بیماری در گیاه شود. در نواحی معتدله که دمای هوا خنک ‎تر است، دوره های آبیاری را می‎توان بیشتر در نظر گرفت اما در مناطق گرمسیری به ‎دلیل افزایش تبخیر و تعرق، آبیاری بهتر است در مواقع خنکی روز مانند صبح و عصر در مواقع لزوم و با فواصل زمانی کمتر آبیاری انجام شود.

 نور : 

گل استاتیس برای رشد ایده آل به آفتاب کامل نیاز دارد. نسبت به سایر گیاهان برگ پهن،نور شدید و مستقیم خورشید را به خوبی تحمل می‎کند. شیب های رو به جنوب و آفتاب گیر در باغچه ها را به کاشت آن اختصاص و یا اگر گیاه را در گلدان و بالکن پرورش می‎دهید، بهتر است در معرض نور کامل خورشید قرار گیرد. شرایط سایه باعث رشد رویشی بیشتر و عدم تولید متناسب گل در گیاه می‎گردد.

  دما : 

گل استاتیس با شرایط مختلف دمایی سازگار می باشد ولی برای رشد ایده آل و داشتن ساقه ‎وسنبله های زیبا نیازمند دماهای بین ۲۵ تا ۳۰ سانتیگراد است که البته تا حدودی متحمل به دماهای بالاتر نیز می‎باشد. حداقل دمای قابل تحمل آن در زمستان ۵- درجه سانتیگراد می‎باشد که همانند بسیاری از گیاهان پس از بیدار شدن و مخصوصاً در مراحل زایشی نسبت به سرما حساس است. هر چه شرایط رویشی و دما برای گیاه مناسب و محدودیت‎ها کمتر باشد، گل آذین درشت تر تولید می‎کند و گلدهی بادوامی دارد. بذرها در دمای ۱۶ تا ۲۰ سانتیگراد در مدت یک تا دو هفته جوانه زده و سبز می شوند.

  خاک :

گل استاتیس متحمل به شوری خاک می‎باشد و در خاک ‎های سبک با زهکشی و مواد آلی مناسب رشد مطلوبی دارد. در شرایط سخت بیابانی و خاک‎ های شور گل آذین گیاه کوچک و گلها رنگ پریده می‎باشد. برای افزایش ماده آلی خاک از مواد آلی گیاهی و کود حیوانی کاملاً پوسیده استفاده می ‎شود. تناسب مواد معدنی (نیتروژن، فسفر و پتاسیم) خاک برای رشد متعادل گیاه مهم است. برای مثال تغذیه بیش از حد گیاه با نیتروژن موجب رشد رویشی زیاد و تولید گل کمتر در گیاه می‎شود.

  تکثیر :

تکثیر گل استاتیس از سه طریق کاشت بذر، قلمه زنی و تقسیم بوته امکانپذیر است:

تکثیر از طریق بذر به صورت کاشت بذر در خزانه و کاشت به‎ صورت مستقیم در زمین اصلی امکانپذیر است. کاشت بذر در پاییز یا اوایل بهار صورت می‎گیرد. در صورت کاشت در خزانه در مرحله ۶ برگی به زمین اصلی منتقل می‎شود. برای افزایش درصد جوانه زنی بذر گل شصت عروسان،تیمار سرمادهی به مدت ۷ روز در دمای صفر تا ۵ درجه سانتیگراد و خیساندن به مدت۴۸ ساعت، باعث تحریک بذرها برای جوانه زنی می‎شود.

در روش قلمه زنی تهیه قلمه از بیخ ساقه (از قسمت تحتانی ساقه) در زمستان و اوایل بهار و قرار دادن آنها در ماسه نرم و مرطوب.

 در روش تقسیم بوته در اوایل بهار قبل از بیدار شدن گیاه که در این روش کل بوته از خاک خارج و تقسیم می‎شود و هر یک به عنوان پایه جدید کاشته می‎شود.

  بیماریها و آفات :

گل استاتیس آفت و بیماری خاصی ندارد.